۲۷۱۷

فَضيلَةُ العَفوِ

الكتاب :

وَ جَزاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُها فَمَنْ عَفا وَ أَصْلَحَ فَأجْرُهُ عَلَى اللّه ِ إِنَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ».^۱

إنْ تُبْدُوا خَيْرا أوْ تُخْفُوهُ أوْ تَعْفُوا عَنْ سُوءٍ فَإنَّ اللّه َ كانَ عَفوَّا قَدِيرا».^۲

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ وَ الْعافِينَ عَنِ النَّاسِ وَ اللّه ُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ».^۳

(انظر) البقرة : ۱۰۹، الأعراف : ۱۹۹. الرعد : ۲۲. الحجر : ۸۵. النور : ۲۲. الزخرف : ۸۹. الجاثية : ۱۴. التغابن : ۱۴.

الحديث :

۱۳۲۹۲.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :أ لا اُخبِرُكُم بِخَيرِ خَلائقِ الدّنيا و الآخِرَةِ ؟ : العَفوُ عَمَّن ظَلَمَكَ. و تَصِلُ مَن قَطَعَكَ. و الإحسانُ إلى مَن أساءَ إلَيكَ. و إعطاءُ مَن حَرَمَكَ.^۴

۱۳۲۹۳.عنه صلى الله عليه و آله :إذا اُوقِفَ العِبادُ نادى مُنادٍ : لِيَقُمْ مَن أجرُهُ عَلَى اللّه ِ و لْيَدخُلِ الجَنَّةَ. قيلَ : مَن ذا الّذي أجرُهُ عَلَى اللّه ِ؟ قالَ : العافُونَ عَنِ النّاسِ.^۵

۲۷۱۷

ارزش گذشت

قرآن:

«سزاى هر بدى، بديى است همانند آن. پس، كسى كه گذشت كند و آشتى ورزد مزدش با خداست. او ستمكاران را دوست ندارد».

«اگر كار نيكى را به آشكار انجام دهيد يا در نهان، يا از كردارى ناپسند درگذريد خدا بخشاينده و تواناست».

«[پرهيزكاران] كسان [هستند] كه در توانگرى و تنگدستى انفاق مى كنند و خشم خود را فرو مى خورند و از خطاى مردم در مى گذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد».

حديث:

۱۳۲۹۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آيا شما را از بهترين خويهاى دنيا و آخرت خبر ندهم؟ : گذشت از كسى كه به تو ستم كرده است و پيوستن به كسى كه از تو بريده است و نيكى با كسى كه به تو بدى كرده است و عطا كردن به كسى كه از تو دريغ داشته است.

۱۳۲۹۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آن گاه كه بندگان در صحراى محشر گرد آورده شوند، آواز دهنده اى جار زند: آن كسى كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مى شود: چه كسى مزدش با خداست؟ مى گويد: بخشايندگان مردم.

1.الشورى : ۴۰.

2.النساء : ۱۴۹.

3.آل عمران : ۱۳۴.

4.الكافي : ۲/۱۰۷/۱.

5.كنز العمّال : ۷۰۰۹.